بررسی تأثیر برنامهٔ درمانی لیدکامب بر روی کاهش شدت لکنت کودکان پیش دبستانی و کاهش اضطراب والدین آن ها

هدف: لکنت توسط وقوع زیاد یا از هم گسیختگی های شدید که در جریان پیش روندهٔ گفتار رخ می دهد، مشخص می شود. والدین غالباً به علت وقوع لکنت در کودک پیش دبستانی، دچار اضطراب می شوند. پژوهش حاضر به منظور تعیین اثربخشی مداخلهٔ برنامهٔ درمانی لیدکامب بر کاهش شدت لکنت کودکان پیش دبستانی و کاهش اضطراب والدین آن ها انجام شد. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع مداخله ای بوده و یک مطالعهٔ تک موردی با طرح a-b-a است که بر روی ۵ کودک لکنتی پیش دبستانی و ساکن شهر شیراز انجام شده است. نمونه ها از مراکز گفتاردرمانی بر اساس معیارهای ورود و خروج انتخاب شدند. مداخله در ۱۵ جلسه اجرا شد. میزان اضطراب والدین، با پرسشنامهٔ کتل و شدت لکنت کودکان با مقیاس شدت لکنت (sr) و درصد سیلاب های لکنت شده (ss%) در خط پایهٔ اول (قبل از مداخله) و خط پایهٔ دوم (پس از مداخله) و در موقعیت مداخله، محاسبه و مقایسه شدند. یافته ها: یافته های این پژوهش بر اساس تحلیل دیداری و شاخص های آمار توصیفی، تجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان داد که مداخلهٔ مورد نظر در ۵ آزمودنی اثربخش بوده است (با ۱۰۰٪-۷۵٪=pnd). نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه، این احتمال وجود دارد که علاوه بر تأثیر برنامهٔ درمانی لیدکامب بر کاهش شدت لکنت کودکان پیش دبستانی، این مداخله بتواند در کاهش اضطراب والدین آن ها نیز مؤثر باشد؛ زیرا این برنامه توسط والدین اجرا شده و سبب ایجاد احساس قدرت و اعتماد به نفس در آن ها می شود؛ بنابراین در انتخاب درمان لکنت برای کودکان پیش دبستانی باید به دخالت فعال والدین در درمان توجه کرد مخصوصاً زمانی که والدین اضطراب دارند.